کارشناسی مهندسی ایمنی

27 آبان 1396 - 17:59

مقدمه ای در مورد ایمنی

مهندسی ایمنی شاخه‌ای از علم است که عوامل مخاطره آمیز صنایع را تجزیه و تحلیل می نماید و با آنالیز دقیق به بیان راهکارهای کنترلی و پیشگیرانه می پردازد. ضرورت پرداختن به مقوله ایمنی آنجا مشخص می گردد که با توجه به آمار حوادث اتفاق افتاده به عمق فجایع بوجود آمده در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی پی میبریم. میتوانست با رعایت حداقل نکات ایمنی از رخ دادن آنها جلوگیری نمود و یا شدت حادثه را به کمترین حالت خود رساند.

در گذشته برنامه های ایمنی بر اساس یک فلسفه ، بعد از واقعه به بررسی و کنترل حوادث می پرداختند بدین معنی که مهندسی ایمنی بعد از وقوع یک حادثه وارد عمل شده و سعی میکرد که با انجام تحقیقات لازم علل بروز حادثه را مشخص کرده و از نتایج حاصله بعنوان پایه ای برای پیشگیری از وقوع حوادث مشابه استفاده کند؛ در این روش ایمنی باید حادثه ای رخ میداد تا مهندسی ایمنی بتواند وارد عمل شود که این امر باعث تحمیل هزینه های زیادی به سیستم می شد. با توسعه و گسترش سیستم های حساس و بسیار پیچیده این ایده قوت گرفت که برای بررسی وضعیت ایمنی سیستم ها دیگر نمی توان به حوادث اجازه وقوع داد لذا سعی گردید که روشهایی برای تجزیه و تحلیل حوادث ابداع شوند که بتوانند پتانسیل وقوع خطر را قبل از عملیات یک سیستم شناسایی کنند و نتیجه این تلاشها باعث شد که امروزه ایمنی سیستم بر اساس یک برنامه طرح ریزی شده ،دارای نظم،سازماندهی شده و در قالب یک فرآیند قبل از واقعه در آید که بر پایه روش آنالیز– کنترل قرار دارد. در فلسفه امروزی ایمنی سیستم تاکید بر روی سطح قابل قبول از ایمنی در فاز طراحی و قبل از تولید یا عملیات واقعی محصول یا سیستم و ارزیابی خطرات سیستم قبل از تحمل خسارت می باشد . پیشگیری همواره ارزان تر از درمان است و این مقوله ای است که در تمام زمینه ها مصداق دارد.

رشته مهندسی ایمنی

با توجه به پيشرفت تكنولوژي در جوامع و نقش اساسي صنايع در توسعه اقتصادي كشور، بالاخص صنايع نفت، گاز و پتروشيمي،حضوركارشناسان ايمني، نيازي مبرم و حائز اهميت در حفظ و حراست از سرمايه هاي انساني و تاسيسات صنعتي مي باشد كه با تشخيص منابع خطر آفرين، ارائه راهكارهاي پيشگيرانه و اجراي طرح هاي مهندسي مقابله با حوادث، موجبات ارتقاي سطح فرهنگ ايمني و توسعه اقتصاد ملي را به ارمغان خواهد آورد.

رشته مهندسي ايمني كه از رشته هاي نسبتاَ جديد در جهان و ايران مي باشد، داراي اهميت و اولويت ويژه اي در نظام آموزش عالي كشور بوده كه گنجاندن آن در رديف رشته هاي دانشگاهي، صرف نظر از جاذبه و كاربرد آن، موجبات فعال شدن حوزه هاي آموزشي و پژوهشي را فراهم خواهد آورد. اين رشته كه هدف آن تربيت متخصصان ايمني براي صنايع زيربنايي كشور از جمله صنعت نفت، گاز، پالايش و پتروشيمي است؛ مشتمل بر برخي دروس پايه و اصلي مهندسي شيمي بوده و دروس تخصصي آن در زمينه هاي مهندسي ايمني، بهداشت حرفه اي و محيط كار، كنترل آلاينده هاي محيط زيستي و جلوگيري از ضايعات انساني و اقتصادي مي باشد.

نكته حائز اهميت اين رشته در دانشگاه علم و فرهنگ، بهره گيري از مدرسين مجرب و متخصص حوزه ايمني در وزارتخانه هاي نفت، كارو صنعت و معدن مي باشد كه الگويي متفاوت در سيستم آموزش عالي كشور به حساب آمده و نقشي موثر در ارتقاي سطح علمي دانش آموختگان اين رشته و آماده سازي آنان براي ورود به بازار كار خواهد داشت.